W trakcie długotrwałego procesu rozwoju jaskry, nerw wzrokowy ulega stopniowemu uszkodzeniu, co w rezultacie prowadzi do nieodwracalnych zmian. W pierwszym etapie choroba przebiega bezobjawowo, następnie obserwuje się zwężenie pola widzenia oraz obniżenie ostrości widzenia, aż do całkowitej utraty wzroku.
– Kluczowe dla leczenia jaskry jest jej wczesne rozpoznanie. Nasz zespół prowadzi badania nad postacią jaskry, która wydaje się najbardziej groźna, a także dotyczy wielu milionów osób na świecie. Zajmujemy się jaskrą pierwotną otwartego kąta. Chociaż jako główny czynnik etiopatologiczny prowadzący do jej rozwoju wskazuje się przede wszystkim wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego spowodowany zaburzonym odpływem cieczy wodnistej, to coraz częściej poszukuje się nieprawidłowości o podłożu molekularnym – czym zajmujemy się w naszym zespole badawczym Katedry Chemii i Biochemii Medycznej, Uniwersytetu Medycznego w Łodzi, mówi kierownik Katedry, prof. dr hab. n. med. Ireneusz Majsterek.