Ustawa z dnia 17 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (zwana dalej „megaustawą”) reguluje m.in. dostęp do istniejącej infrastruktury technicznej, w tym infrastruktury energetycznej. Potrzeba takiej regulacji wyniknęła z konieczności przyspieszenia i usprawnienia inwestycji telekomunikacyjnych, czemu służyć ma m.in. wykorzystanie do tych celów istniejącej podbudowy słupowej.
W praktyce wykorzystuje się, na podstawie stosownej umowy, najczęściej słupy sieci energetycznej niskiego i średniego napięcia. Operatorzy podkreślają, że taki sposób budowy sieci, z uwagi na koszty instalacji, łatwość projektowania i szybkość budowy, jest wysoko opłacalną metodą. Niestety, wielokrotnie operatorzy spotykają się z odmową ze strony przedsiębiorstw energetycznych w sprawie udostępnienia ich infrastruktury energetycznej. Takim sytuacjom miały zapobiec przepisy megaustawy.
Ale nie zapobiegły… ?
Art. 17 megaustawy nałożono na podmiot wykonujący zadania z zakresu użyteczności publicznej obowiązek zapewnienia współkorzystania lub dostępu do infrastruktury technicznej, wykorzystywanej przez ten podmiot do prowadzenia działalności gospodarczej. Warunki współkorzystania oraz dostępu powinna określać stosowna umowa zawarta z operatorem.
W przypadku nie podjęcia negocjacji oraz odmowy zawarcia umowy dostępowej przez przedsiębiorstwo energetyczne, operatorzy uprawnieni są do złożenia wniosku do Prezesa Urzędu Komunikacji Elektronicznej o wydanie decyzji w sprawie dostępu i współkorzystania z infrastruktury technicznej. Decyzja wydawana przez Prezesa UKE, wymaga jednak uprzedniej opinii Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Przewidziana w art. 19 ust. 1 megaustawy procedura, otwierająca możliwość podwieszania kabli na słupach energetycznych (wykorzystania istniejącej infrastruktury) była jednym z podstawowych priorytetów ustawy.
