Test CheekAge analizuje komórki policzkowe w celu określenia wieku biologicznego człowieka. CheekAge może wiarygodnie oszacować ryzyko śmierci, nawet gdy do analizy wykorzystuje się dane epigenetyczne z różnych tkanek. Markery epigenetyczne to zmiany chemiczne w DNA, które nie zmieniają kodu genetycznego, ale mogą wpływać na działanie genów. Metylacja jest jedną z takich zmian, często powiązaną ze starzeniem się. Naukowcy wykorzystują te wzorce do tworzenia „zegarów wieku”, które szacują wiek biologiczny, ujawniając, jak szybko ktoś się starzeje.
Jak ustalić wiek biologiczny?
CheekAge jest nieinwazyjny, w przeciwieństwie do tradycyjnych testów biochemicznych robionych z krwi. Wystarczy kupić online zestaw do samodzielnego pobrania wymazu z policzka i odesłać do firmy biochemicznej. Na podstawie wyników będzie można obliczyć wiek biologiczny i sprawdzić czy mocno odbiega od wieku chronologicznego. Test opracował dr Maxim Shokhirev i jego zespół – pracujący w nowojorskiej firmie biotechnologicznej Tally Health. Test kosztuje 249 dolarów, czyli około tysiąca złotych.
Czytaj więcej
Amerykański start-up Function Health, który pracuje nad poprawą stanu zdrowia i wydłużeniem życia ludzi, przyciągnął duże pieniądze m.in. gwiazd Hollywood i sportowców. Ale firm oferujących długowieczność jest dużo więcej. Czy to działa?
W ramach badania opublikowanego w czasopiśmie „Frontiers in Aging” naukowcy z Tally Health przetestowali technologię CheekAge, pobierając próbki krwi z zestawu danych obejmującego 1500 brytyjskich seniorów, którzy stan zdrowia monitorowano przez dłuższy okres czasu.
Jak zmierzyć starzenie
To jednak nie jedyny test „na starość”. Na początku tego roku inna grupa naukowców odkryła, że białko o nazwie PAPPA (pregnancy-associated plasma protein-A), które jest regulowane przez rodzinę białek sygnałowych znanych jako sirtuiny, działa jako „wspólny czynnik” starzenia się w różnych typach komórek ludzkich. W tym badaniu poziomy PAPPA były znacząco podwyższone w osoczu krwi osób starszych w porównaniu z młodszymi. Odkrycie to sugeruje, że PAPPA może być potencjalnie stosowane jako biomarker starzenia się u ludzi.
