Koniec rosyjskiego snu o własnych chipach. Projekt „Bajkał” zakończony fiaskiem

Andriej Jewdokimow, prezes firmy IT Bajkał Electronics, opowiedział gazecie Kommiersant o zakończeniu trzyletniego eksperymentu z montażem procesorów Baikal M w zakładzie Nanotech w Gusiewie w obwodzie królewieckim.

Rosjanin podkreślił, że pomimo „całkiem pozytywnych wyników”, eksperyment musiał zostać przerwany z powodu braku komponentów w Rosji. Chodzi o kryształy służące do zabezpieczenia chipu przed umieszczeniem go w obudowie.

Chipy zbyt skomplikowane dla Rosjan

Tzw. korpusowanie czy też obudowanie to ostatni etap produkcji mikroprocesora, w którym kryształ umieszczany jest w obudowie ochronnej z wyprowadzeniami zewnętrznymi do podłączenia do płytki. Obudowa chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi, przegrzaniem i czynnikami zewnętrznymi, a także zapewnia kontakt elektryczny i termiczny z otoczeniem zewnętrznym. Z technologicznego punktu widzenia jest to operacja o wysokiej precyzji, obejmująca montaż kryształu, ultraprecyzyjne łączenie setek przewodników i uszczelnienie.

Czytaj więcej

Technologie

Potężna broń Rosji okazała się chińską. To zła wiadomość dla Ukrainy

System laserowy do zwalczania dronów, używany przez rosyjską jednostkę obrony powietrznej Koczown...

Według Siergieja Plastinina, prezesa firmy Nanotech, po zakończeniu eksperymentu z obudową procesora Baikal M, firma osiągnęła 74-85 proc. wartościowej produkcji. „Biorąc pod uwagę złożoność produktu, jest to bardzo godny uwagi wynik” – zauważył, dodając, że osiągnięcie 98 proc. niewybrakowanych chipów wymaga znacznie większej liczby kryształów. Aby usprawnić proces produkcji masowej, konieczne jest montowanie co najmniej 1000 mikroprocesorów miesięcznie. „W naszym przypadku mówiliśmy tylko o dziesiątkach sztuk” – wyjaśnił.

Według Stowarzyszenia Rosyjskich Projektantów i Producentów Elektroniki (ARPE) rosyjski rynek podzespołów elektronicznych zmniejszy się do końca tego roku o 18 proc.

„Rosyjski rynek usług obudowywania mikroukładów ma duży potencjał. Aby go odblokować, musimy najpierw powrócić do wdrażania rosyjskich mikroukładów w sprzęcie cywilnym” – mówi Iwan Pokrowski, szef ARPE. Zaznacza, że takie plany istniały do 2022 r. (zanim Putin napadł na Ukrainę – red.), ale zostały przerwane przez sankcje.

Tym, czego nie dopowiada, jest fakt, że ponad 80 proc. potrzebnych Rosji chipów tak na potrzeby cywilne, jak i rosyjskiej zbrojeniówki, było do wojny importowanych. Sankcje ten import zatrzymały. A Rosja ma jeden zakład, który produkuje chipy.

Sbierbank wydłubywał zachodnie chipy z kart

Efekt był taki, że np. największy bank Rosji – Sbierbank w lipcu 2022 r. przyznał, że przekłada chipy z niewykorzystanych kart na nowe. Olga Maklaszina, dyrektor wykonawcza Sbierbanku wyjaśnia: „Czipy stały się rzadkością (w Rosji – red.), kosztują dużo. A nasi koledzy z centrum emisyjnego wpadli na genialny pomysł rozwiązania problemu – reimplantację mikroczipów kart bankowych. Zaczęliśmy wybierać chipy z kart nieaktywnych i wkładać je do nowych. Używamy kart, które zostały wydane po wygaśnięciu starej, ale nikt ich nie odebrał” – zapewniała menedżerka.

Cały proces został podzielony na trzy etapy. Pierwszy polega na tym, że karty są gromadzone w oddziałach banku, są pakowane w bezpieczne pakiety i transportowane do centrów emisyjnych. Tam pracownicy usuwają dane z tych kart i dostarczają je do producenta. W fabryce wybierają chipy ze starych kart i wkładają je do nowych kart. Ten swoisty recykling prowadził jednak do bardzo licznych odrzutów takich kart w Rosji i za granicą.