Kwestią zasadniczą dla Ministerstwa Środowiska jest zapewnienie równowagi między dostępnością usług radiowych a zagwarantowaniem przepisów umożliwiających bezpieczne stosowanie nowych technologii. Przy określaniu dopuszczalnych wartości promieniowania elektromagnetycznego minister środowiska wspólnie z ministrem zdrowia kierowali się zasadą prewencji i przezorności, stąd standardy jakości środowiska dotyczące pól elektromagnetycznych obowiązujące w miejscach dostępnych dla ludności bądź na terenach przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową są bardziej rygorystyczne od zaleceń Rady Europejskiej.
Wszelkie propozycje zmian obowiązującego prawodawstwa w zakresie liberalizacji norm PEM powinny być poprzedzone rzetelną i wnikliwą analizą oddziaływania tych instalacji na środowisko. Podkreślić należy również kluczową rolę ministra zdrowia jako organu właściwego w zakresie stwierdzenia zasadności wprowadzenia ewentualnych modyfikacji oraz braku potencjalnych skutków zdrowotnych z nimi związanych. Dodatkowo niezmiernie ważnym elementem budującym zaufanie społeczeństwa i dającym podstawę do podejmowania decyzji o zmianie regulacji prawnych w zakresie poziomów pól elektromagnetycznych w środowisku jest zapewnienie stałej i rzetelnej informacji o źródłach PEM oraz poziomach pól elektromagnetycznych emitowanych przez te źródła, którą zapewnić ma projektowana przez Instytut Łączności platforma SI2PEM (System Informacyjny o Instalacjach Wytwarzających Promieniowanie Elektromagnetyczne). Od 2008 r. w Polsce prowadzone są systematyczne pomiary poziomu pól elektromagnetycznych w środowisku w ramach Państwowego Monitoringu Środowiska.
Na terenie całego kraju w miejscach dostępnych dla ludności wyznaczona jest sieć 2160 punktów pomiarowych na trzech typach terenów: centralnych dzielnicach lub osiedlach miast o liczbie mieszkańców przekraczającej 50 tys.; pozostałych miastach i terenach wiejskich, w których pomiary powtarza się co trzy lata.
