55 proc. największych polskich organizacji w ogóle nie stosuje przetwarzania w chmurze, a 40 proc. nawet nie ma tego w planach – wynika z „Badania wykorzystania przetwarzania w chmurze w największych polskich organizacjach” (TOP 500) przeprowadzonego przez firmę doradczą Audytel, którego wyniki zaprezentowano dziś.
Pokazało ono, że przyczyną takiego stanu rzeczy są zarówno obawy przed stosowaniem nowej technologii jak i ograniczenia wynikające ze standaryzacji systemów IT wprowadzane przez zagraniczne spółki matki. Audytel przekonuje jednak, że światowe trendy technologiczne oraz działania edukacyjne i regulacyjne Komisji Europejskiej doprowadzą do transformacji architektury IT do modelu chmurowego. Pytanie brzmi więc nie „czy”, tylko „kiedy” polskie firmy zmigrują do chmury? – uważa doradcza firma.
Na razie z jej badania wynika, że prawie połowa przedsiębiorstw oraz dużych jednostek administracji publicznej ani nie wykorzystuje ani nawet nie rozważa chmury, jako modelu architektury IT. Tylko co dwudziesta z ankietowanych firm miała sformalizowaną strategię dotyczącą przetwarzanie w chmurze, a co 5 firma przeanalizowała koszty i korzyści wdrożenia architektury chmurowej i taki sam odsetek firm monitoruje ryzyka związane z przetwarzaniem w chmurze. Zwykle jednak firmy, które wykonały te pierwsze kroki formalne, zdecydowały się potem na zastosowanie nowej technologii.
Ankieta pokazała, że najbardziej popularną formą realizacji usług cloudowych są wirtualne serwery (kategoria usług IaaS, ang. Infrastructure as a Service). Natomiast usługi z kategorii PaaS (ang. Platform as a Service) są wykorzystywane dość rzadko, natomiast mają duży potencjał wzrostu – uważa Audytel. W swoich przyszłych planach respondenci najczęściej wskazywali rozwiązania związane z komunikacją (CaaS, ang. Communications as a Service) oraz zarządzaniem obiegiem informacji i dokumentów w organizacji.
Wykorzystanie usług w tzw. chmurze publicznej jest bardzo małe. Przeważającym modelem realizacji chmury jest chmura prywatna – deklaruje to 75 proc. respondentów – i to taka, w której klient samodzielnie odpowiada za realizację wszystkich kluczowych aspektów:
