Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na nieaktualność przytoczonych za OECD danych. Co więcej, sposób kalkulacji kosztów może zaburzać rzeczywistą wartość usługi dostępu do internetu. Koszt usługi telefonicznej przedstawiony na wykresie był najtańszą dostępną w danym kraju ofertą. Dodatkowy koszt usługi, jaką jest szerokopasmowy dostęp do internetu obliczony został jako różnica pomiędzy najtańszą dostępną na krajowym rynku usługą wiązaną (w której skład wchodzi usługa telefoniczna i dostępu do internetu), a samodzielną najtańszą usługą telefoniczną. Taki sposób wyliczania dodatkowego kosztu za usługę dostępu do internetu obniża go, gdy cena za usługę telefoniczną jest wysoka. Jednocześnie jeśli cena za telefon jest niska, to dodatkowy koszt za usługę dostępu do internetu jest zawyżony.
Przyjęta metodologia kalkulacji może więc sprawiać, że dodatkowy koszt za usługę odbiega od rzeczywistej wartości. Dodatkowo najtańsza oferta usługi telefonicznej oraz najtańsza oferta wiązana usługi telefonicznej i dostępu do internetu mogą pochodzić od różnych operatorów. To oznacza, że realny koszt może być inny niż przedstawiony w raporcie, ponieważ operatorzy w rzeczywistości posiadają zróżnicowane taryfy zarówno pod względem cenowym, jak i jakościowym. Oferta telefoniczna w najtańszej usłudze wiązanej, może się znacząco różnić od najtańszej samodzielnej usługi telefonicznej.
W opinii UKE przyjęta przez OECD metodologia nie odzwierciedlała w pełni obrazu oraz warunków panujących na rynku usług szerokopasmowego dostępu do internetu. Przykładem jest wykres przedstawiony na stronie rpkom.pl prezentujący sumę opłat za usługę telefoniczną oraz za dodatkową usługę dostępu do internetu. Przedstawione na nim ceny usług dla każdego z krajów mogły w ogóle nie istnieć w rzeczywistej ofercie, jeśli usługa telefoniczna pochodziła od innego operatora niż usługa dostępu do internetu. W celu przybliżenia obecnej sytuacji na rynku usług szerokopasmowego dostępu do internetu Urząd Komunikacji Elektronicznej prezentuje na wykresach obok średnie miesięczne opłaty za usługę szerokopasmowego dostępu do internetu oferowanego przez operatorów w Polsce oraz innych krajach europejskich. Posiadane dane są aktualne na grudzień 2010 roku i pochodzą z bazy danych Teligen T-Connect, będącej w posiadaniu UKE.
Pomimo prezentacji w zestawieniu OECD kosztu usługi wiązanej (telefon i internet), ceny uszeregowano rosnąco pod względem opłat wyłącznie za usługę szerokopasmowego dostępu do internetu. W raporcie OECD bowiem istotny wpływ na koszt usługi dostępu do internetu miała natomiast cena usługi telefonicznej. Aby natomiast przedstawić wiarygodne koszty korzystania z szerokopasmowego dostępu do internetu, należy brać pod uwagę wyłącznie oferty pojedynczej usługi dostępu do internetu, nie zaś usługi wiązane.
Taniej, niż gdzie indziej
Opłaty za dostęp do internetu zostały podzielone pod względem oferowanej prędkości na koszyki (odpowiednio dla przepustowości łącza) 1 Mbit/s, 2 Mbit/s, 4 Mbit/s, 6 Mbit/s, 8 Mbit/s, 10 Mbit/s oraz 20 Mbit/s. Analizowano oferty skierowane do klienta indywidualnego. Opłaty za usługę szerokopasmowego dostępu do internetu przedstawione zostały w euro i uwzględniały parytet siły nabywczej oraz podatek VAT. Oferty pochodziły od operatorów xDSL oraz operatorów kablowych z 30 europejskich krajów. Dla Polski dane na temat ofert cenowych usług szerokopasmowego dostępu do internetu pochodziły od Telekomunikacji Polskiej oraz Netii. W skład kosztów za usługę szerokopasmowego dostępu do internetu wchodziły opłaty jednorazowe oraz opłaty stałe. Do opłat jednorazowych zaliczały się koszty instalacji usługi oraz jednorazowa opłata za modem. Natomiast do opłat stałych koszty abonamentu oraz opłaty za korzystanie z modemu. Miesięczna opłata za dostęp do internetu przedstawiona na wykresach była sumą opłaty jednorazowej oraz opłat stałych za rok trwania umowy, podzieloną na 12 miesięcy. Do zestawienia dla każdego z państw wybierana była najtańsza oferta dla danej prędkości.
