Dzieje się tak nawet pomimo ewolucyjnych zmian w obowiązujących przepisach. Jedną z takich zmian było uchwalenie 12 lat temu pakietu regulacji wspierających inwestycje telekomunikacyjne – tzw. Megaustawę (ustawa z 7.05.2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych). Co więcej, zmiany takie następowały również w kolejnych latach, a pomimo tego, niektóre organy stosujące prawo zdają się ich nadal nie dostrzegać.
Na potwierdzenie postawionej powyżej tezy wystarczy spojrzeć na proces związany z lokalizowaniem stacji bazowych. Generalna zasada stanowi, że jeżeli stacja powstaje jako samodzielny obiekt na gruncie, to wymaga pozwolenia na budowę (nie dotyczy to obiektów tymczasowych i przenośnych wolno stojących masztów antenowych, które mogą być realizowane na zgłoszenie). Nie budzi to większych wątpliwości. Jednocześnie, w związku z brzmieniem art. 29 ust. 3 pkt 3) ust. 4 pkt 3 Prawa budowalnego takich wątpliwości nie powinno budzić lokalizowanie stacji bazowych na istniejących obiektach w oparciu co najwyżej o zgłoszenie, które jest niezbędne do uzyskania dla stacji wyższych niż 3 metry, a dla stacji niższych nie ma obecnie potrzeby dokonywania takiego zgłoszenia. Oczywiście są wyjątki od takiego trybu działania jak np. lokalizowanie stacji na zabytku wpisanym do rejestru, jednakże podstawowa zasada opierając się o brzmienie przepisów prawa budowlanego powinna być oczywista gdyż obecnie przepisy te są jednoznaczne.
Jednak interpretacja prawa często znacząco odbiega od tych czytelnych zasad. Co prawda, przed wejściem w życie zmian wprowadzonych Megaustawą, Prawo budowlane stanowiło krótko, że instalowanie „urządzeń” na obiektach budowlanych nie wymaga pozwolenia, to już wtedy intencje ustawodawcy były czytelne. Efektem pojawiąjących się wówczas poglądów kwestionujących, czy takimi właśnie „urządzeniami” są też stacje bazowe były kolejne nowelizacje Prawa budowlanego. Niektóre składy sądów nie miały wątpliwości, że w zakresie pojęciowym „urządzeń” o których mowa była w np.. 29 Prawa budowlanego mieszczą się również stacje bazowep. (np. NSA w wyroku z 17.04.2009 r. II OSK 548/08 i wyroku z 15.12.2010 r. II OSK 210/10), a inne wprost przeciwnie p.(np. NSA w wyroku z 25.11.2008 r. II OSK 1458/07).
Odpowiedzią na te rozbieżności miały być zmiany wprowadzone zarówno Megaustawą jak i późniejsze nowelizacje Prawa budowlanego. W Prawie budowlanym wprost wskazano więc, że nie wymaga pozwolenia na budowę „instalowanie na obiektach budowlanych stanowiących albo niestanowiących całości techniczno-użytkowej urządzeń, w tym antenowych konstrukcji wsporczych i instalacji radiokomunikacyjnych, a także związanego z tymi urządzeniami osprzętu i urządzeń zasilających”. Przy czym – jeżeli wysokość tych „urządzeń” przekracza 3 m, wymagane jest dokonanie zgłoszenia. W uzasadnieniu projektu podkreślono, że zmiana ma na celu właśnie usunięcie omawianych wątpliwości w interpretowaniu pojęcia „urządzenia”.
Pomijając wyjątki, można stwierdzić, że od wielu już lat - jak i obecnie - stacja bazowa lokowana na budynku wymaga zgłoszenia, ale tylko jeżeli jej wysokość przekracza 3 m. Jasno wynika to z przepisów. Co istotne, już w 2012 roku potwierdził powyższe Generalny Inspektor Nadzoru Budowlanego w oficjalnym stanowisku uzgodnionym z Ministerstwem Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej (DPR/INN/022/23/2012).
