Komisja Europejska opublikowała dokument, który określa zasady pomocy publicznej w budowie szerokpasmowych sieci telekomunikacyjnych. Komisja będzie je stosowała wobec wszystkich projektów, które wymagają opinii Komisji. Podobnymi przesłankami winny kierować się organy państw członkowskich. W ubiegłym roku ze wspólnego budżetu Unii Europejskiej wyasygnowana została kwota ponad 1 mld euro na Europejski Fundusz Rolny, którego środki mają m.in. posłużyć budowie sieci telekomunikacyjnych, jako jeden z elementów walki z kryzysem ekonomicznym.
Generalnie Komisja wspiera pomoc państw członkowskich w budowie infrastruktury na ternach wiejskich i rejonie tzw. białych plam. Bardziej krytyczna jest wobec pomocy dla terenów, na których zwykłe mechanizmy rynkowe gwarantują rozbudowę infrastruktury. Komisja rozróżnia tereny białe (ubogie w infrastrukturę), szare (średnionasycone i zmonopolizowane przez jednego operatora), czarne (nasycone i konkurencyjne) i wobec każxdego z nich stosuje inne zasady.
Komisja postuluje o ekonomiczne podejście do budowy infrastruktury i niepowielanie istniejącej. Projekty powinny być podejmowane tylko w takiej sytuacji, kiedy jest wysoce prawdopodobne, że żaden z operatorów nie podjął by budowy sieci na zasadzie komercyjnej inwestycji. Infrastruktury wybudowana w ramach dotowanych przez państwo projektów powinna być udostępniona przez operatora innym podmiotem przez okres co najmniej 7 lat. Wiele miejsca Komisja poświęca budowiec sieci typu NGN w różnych technologiach sieciowych (xDSL, HFC, FTTx).
[link=http://ec.europa.eu/competition/state_aid/legislation/guidelines_broadband_pl.pdf]Wytyczne wspólnotowe w sprawie stosowania przepisów dotyczących pomocy państwa w odniesieniu do szybkiego wdrażania sieci
szerokopasmowych (.pdf)[/link]
