[b]Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji[/b] skrytykowała raport państwowego [b]Instytutu Łączności[/b] „Identyfikacja problemów w przenośności numerów telefonicznych dla usług świadczonych w technologii VoIP”.
PIIT wytyka Instytutowi Łączności, że twierdząc iż VoIP jest publiczną usługą telekomunikacyjną zdefiniował publiczną sieć telefoniczną ignorując zapisaną w prawie telekomunikacyjnym [b]definicję publicznie dostępnej usługi telefonicznej i telekomunikacyjnej[/b]. Wg PIIT IŁ nieprawidłowo używa w swoim dokumencie określenia „przepis prawa” i myli dyrektywy o usłudze powszechnej z dyrektywą dostępową.
PIIT zarzuca także analizie IŁ, że w nieuzasadniony sposób utożsamia ona usługi VoIP z [b]usługami nomadycznymi[/b], świadczonymi w innych od VoIP technologiach. PIIT uznała, że teza IŁ jakoby usługi VoIP nie podlegały przenoszeniu numerów, jest dyskusyjna i nie została ona w raporcie instytutu odpowiednio rozważone. PIIT argumentuje, że [b]abonenci VoIP to abonenci sieci transmisji danych[/b], a nie publicznej sieci telefonicznej, przez co uprawnienie do przenoszenia numerów nie dotyczy dostawców VoIP.
PIIT skrytykował także część metodologiczną (a w zasadzie jej brak) opracowania IŁ, jego niejasny układ oraz „błędną” tezę o niemożliwości przenoszenia numerów, dla których zakończenie sieci nie ma przypisanego konkretnego adresy sieciowego.
Więcej szczegółów można znaleźć w stanowisku PIIT załączonym do niniejszego artykułu.