Inwestycje szczególnie doniosłe społecznie

Rozwój technologiczny, którego doświadczamy na co dzień, przynosi nam wiele korzyści, ale i jest wyzwaniem także z punktu widzenia prawnego. Prawo stanowione, czyli takie, jakie obowiązuje w Polsce, nie nadąża za kolejnymi wyzwaniami technologicznymi. Problemem nie są wyłącznie konkretne przepisy prawne, które ujmą w ramy prawne dane zagadnienie techniczne, ale także sposób wykładni tych przepisów i ich zastosowanie w praktyce.

Obowiązujące od ponad 15 lat przepisy z zakresu prawa budowlanego stabilnie i konsekwentnie stanowią, że instalowanie na istniejących obiektach konstrukcji wsporczych i urządzeń składających się na tzw. stację bazową telefonii komórkowej zwolnione jest z obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę. Odejście ustawodawcy w odniesieniu do instalacji telekomunikacyjnych od zasady prawa budowlanego, że roboty budowlane wymagają decyzji o pozwoleniu na budowę, podyktowane jest niewątpliwie szczególnym statusem tego typu inwestycji, które jako mające szczególną doniosłość społeczną zostały zaliczone do inwestycji celu publicznego. Dlatego też jeśli takie inwestycje nie wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000 lub nie są zaliczane do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, są realizowane za uprzednim zgłoszeniem do organu architektoniczno-budowlanego bądź bez jakichkolwiek wymogów związanych z takim zgłoszeniem. W przypadku stacji bazowej, której instalacje radiokomunikacyjne wymagają przeprowadzenia oceny oddziaływania na obszar Natura 2000 lub są zaliczane do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko, zawsze bezwzględnie konieczne jest pozyskanie przez inwestora decyzji o pozwoleniu na budowę.